Op de Olympische Spelen gebruikt iedere dag wel iemand de spanning om boven zichzelf uit te stijgen, als we de sportcommentatoren en deskundigen moeten geloven. Maar als je naar de statistieken kijkt, klopt dit niet.
Tijdens het kijken van de Olympische Spelen krijg je het idee dat er mensen bestaan die iets extra’s hebben bewaard voor dit evenement. Carlijn Achtereekte, Esmee Visser en Kjeld Nuis stegen boven zichzelf uit. Vooral Sven Kramer, Ireen Wüst en Jorien Ter Mors bewezen opnieuw over die special gave te bezitten: ze gebruiken de spanning om nog harder te schaatsen. Analist Erben Wennemars tipte de 500 meter van de mannen: ‘De Muldertjes gebruiken de spanning om boven zichzelf uit te stijgen.’
Vaak wordt de oorzaak van deze gave in het karakter van de sporter gevonden. Kramer en Wüst hebben volgens de deskundigen (en zichzelf) een winnaarsmentaliteit; ze willen meer winnen dan alle anderen. Andere keren is de Duitse nationaliteit de basis voor iets extra’s op het moment suprême. Op z’n Duits een wedstrijd winnen, heet de vaardigheid om in de laatste minuut een wedstrijd te beslissen. Continue reading
Leren over drogredenen komt bijna altijd uit bij twee opties: of de drogreden komt bijna nooit voor in het dagelijks leven, óf de drogreden is eigenlijk niet zo misleidend. ‘Geen argumentatieschema kan het verschil vangen en daarmee het kaf van het koren scheiden.’
De neiging om gebeurtenissen toe te schrijven aan iemands karakter tiert welig in de terugblikken op 2016. ‘Het gaat verdomme niet om mij!’
De eindejaarslijstjes bulken weer van de winnaars. Maar deze obsessie met winnaars zorgt voor verkeerde analyses van successen. ‘Benader je successen met evenveel scepsis als je overwinningen.’